-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:31675 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

از كودكي با سختيها و مشكلات رو به رو بودم و صبر كردهام، اكنون احساس ميكنم، آزمايشهاي الهي تنها براي ما است و هيچ وقت تمام نميشود; ما بايدپاسخ كارهاي ديگران را پس بدهيم، پس عدالت خدا كجاست؟

آزمايشهاي الهي، تنها براي شما نيست; همة انسانها در دنيا آزمايش ميشوند، يكي از هدفهاي آفرينش انسان، آزمايش كردن او است. قرآن در اين باره ميفرمايد: خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَيَوَةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً; (ملك،2) خداوند مرگ وحيات را آفريد تا شما را آزمايش كند كه كدام يك از شما بهتر عمل ميكنيد. و نيز ميفرمايد: أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوَّاْ أَن يَقُولُوَّاْ ءَامَنَّا وَ هُمْ لاَيُفْتَنُونَ ; (عنكبوت،2) آيا مردم گمان كردند همين كه بگويند: ايمان آورديم، به حال خود رها ميشوند و آزمايش نخواهندن شد. بنابراين، دنيا محل آزمايش است ليكن ابزار آزمايش تفاوت ميكند; خداوند بعضي را با دادن مال و ثروت آزمايش ميفرمايد و برخي را با فقر و تنگ دستي; بعضي را با خير و نيكي و برخي را با شرّ و بدي: وَ نَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً وَ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ ;(انبيأ،35) شما را با بدي ها و خوبيها آزمايش ميكنيم، و سرانجام به سوي ما بازگردانده ميشويد. شما چه بسا افرادي را ميبينيد كه در ناز و نعمت هستند و در زندگي با سختي رو به رو نشدهاند; در حالي كه خود با مشكلاتي رو به رو هستيد و تصور ميكنيد آنها مورد لطف خدا هستند; در صورتي كه چنين نيست; مال و ثروت، رفاه و نعمت، آزمايشي براي آنان است كه اگر به وظيفة الهي خود عمل كنند، از عهدة امتحان بر آمدهاند; در غير اين صورت، در جهان آخرت كيفر خواهند شد. زندگي دنيا، سختي و مشكل دارد و كمتر كسي است كه در دنيا با مشكلاتي رو به رو نشود; زندگي بدون سختي و زحمت، انسان را به كمال نميرساند. و انسان با يك مرور كوتاه، به زندگي اولياي خدا ـ ائمه اطهار: ـ به خوبي متوجه ميشود كه آن بزرگواران با انواع سختيها

و مصيبتها در اين دنيا رو به رو بودهاند. عليپس از رحلت رسول خدا9 با چه مشكلاتي رو به رو شدند; با آن همه سفارشهاي پيامبر اكرمحق او را غصب كردند; درب خانة او را آتش زدند; به همسرش توهين كردند; 25 سال انواع سختيها را تحمل كرد و خون دل خورد، حضرت در اين باره ميفرمايد: صبرت و في العين قذيَ و في الحلق شجيَ;(نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتي، ص 45، خطبه سوم، نشر مؤسسة فرهنگي رعد.) صبر كردم درحالي كه گويا در چشمم خاشاك و استخوان در گلوي من مانده بود.

هم چنين امام صادقميفرمايد: در ميان مردم، شديدترين بلا و سختي را انبيأ تحمّل كردهاند.(ميزان الحكمة، محمد محمدي ري شهري، ج 1، ص 482 و 491.) گاهي بلايي كه از طرف خدا به انسان ميرسد، به علت محبوب بودن آن فرد در پيشگاه الهي است. در روايات آمده است كه وقتي خدا بندهاي را دوست ميدارد، در دنيا سختي و مصيبت به او ميرساند تا درجات اخروي او را زياد كند. نيز امام صادقميفرمايد: خداوند وقتي بندهاي را دوست ميدارد، او را در بلا و محنت فرو ميبرد.(همان.)

براي تحمل مصيبتها و سختيها لازم است به چند نكته توجه شود:

الف ـ انسان بايد هنگام رو به رو شدن با مصيبتها، خود را با كساني مقايسه كند كه مشكلات آنها بيشتر است، زيرا اگر خود را با كساني كه مشكل ندارند يا كمتر دارند مقايسه نمايد، زندگي بر او تلخ ميشود.

ب ـ صبر و استقامت: صبر رمز موفقيّت در برابر مشكلات است، همان چيزي كه قرآن به آن سفارش كرده است: وَبَشِّرِ الصَّـَبِرِينَ # الَّذِينَ إِذَآ أَصَـَبَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُوَّاْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّـآ إِلَيْهِ رَ َجِعُونَ # أُوْلَغكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَ َتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُوْلَغكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ ;(بقره،155ـ157) بشارت ده به استقامت كنندگان، آنها كه هر گاه مصيبتي به ايشان ميرسد ميگويند: ما از آن خداييم و به سوي او باز ميگرديم; اينها همانها هستند كه الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شد; و آنها هستند هدايت يافتگان.

ج ـ فكر فناي دنيا و ياد مرگ و قيامت

د ـ توجه به خدا و راز و نياز با او و تسليم در برابر اراده او.

'û ـ توجه به اجر و پاداش فراواني كه خدا در برابر اين مصيبتها به انسان ميدهد.

و ـ توجه به سختي هايي كه انبيا و ائمه اطهار: در اين دنيا تحمل كردند.

زـ يادآوري نعمتهاي الهي: فَاذْكُرُوَّاْ ءَالآَ ءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ;(اعراف،69) نعمتهاي خدا را ياد آوريد، شايد رستگار شويد.

اين كه نوشتهايد، ما بايد پاسخ كارهاي ديگران را پس دهيم، اشتباه است. قرآن ميفرمايد: وَلاَتَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَيَ;(فاطر،18) هيچ گناه كاري، بار گناه ديگري را بر دوش نميكشد.

هم چنين خدا عادل است: لاَيَظْـلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ وَإِن تَكُ حَسَنَةً يُضَـَعِفْهَا وَيُؤْتِ مِن لَّدُنْهُ أَجْرًا عَظِيمًا ;(نسأ،40) خداوند ذرهاي به كسي ستم نميكند واگر كار نيكي باشد آن را دو چندان پاداش ميدهد.

در پايان توصيه ميشود كتاب عدل الهي، نوشتة شهيد مطهري;، مطالعه فرماييد.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.